Ιούλιος 2007
7,50 € 
Επιλογή Τεύχους


Συνωστισμός
Οι υπέρμαχοι του ιδιωτικού απορρήτου είναι ανήσυχοι εδώ και καιρό εξαιτίας των ετικετών ραδιοσυχνικής αναγνώρισης (ΡΣΑ, ή RFID) και της δυνατότητάς τους να επιτρέπουν τη λεπτομερειακή παρακολούθηση των δραστηριοτήτων ενός ατόμου. Κάποιες από τις ετικέτες είναι άμεσα ορατές, όπως αυτές που χρησιμοποιούνται στα συστήματα αυτόματης πληρωμής των διοδίων [γνωστά με το όνομα ΤΕΟ-Pass στις ελληνικές εθνικές οδούς]· άλλες είναι πιο κρυφές, όπως αυτές που υπάρχουν στα νέα διαβατήρια (αλλά και στις κάρτες απεριορίστων διαδρομών του υπόγειου σιδηροδρόμου του Λονδίνου). Ευρισκόμενες σε όλο και περισσότερες εφαρμογές, οι εν λόγω ετικέτες ίσως σύντομα μεταδίδουν πληροφορίες ακόμη και για το είδος των υλικών που βρίσκονται στους κάδους απορριμμάτων, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η σωστή λειτουργία της ανακύκλωσης.

Η Melanie Rieback και οι συνάδελφοί της από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Αμστερνταμ αναπτύσσουν τη συσκευή RFID Guardian, που, όπως ελπίζουν, θα προσφέρει μια λύση η οποία θα διασφαλίζει το απόρρητο: μια φορητή, τροφοδοτούμενη με μπαταρία προσωπική συσκευή που φέρει λογισμικό «πύρινου τείχους». Η ιδέα είναι ότι ο οποιοσδήποτε θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να ελέγξει ποιες ετικέτες ΡΣΑ βρίσκονται πλησίον του και ποιος είναι ο ιδιοκτήτης τους ―και στη συνέχεια να μπορεί να διακόψει επιλεκτικά τη σύνδεση μαζί τους. Με αυτό τον τρόπο, για παράδειγμα, θα μπορείτε να επιτρέπετε μόνο στο μηχάνημα ελέγχου των διαβατηρίων ―και σε κανέναν άλλο― να διαβάζει το τσιπ ΡΣΑ του διαβατηρίου σας.

Αν και το μέγεθος των ετικετών ΡΣΑ ποικίλλει από αυτό μιας ταχυδρομικής κάρτας έως εκείνο ενός κόκκου ρυζιού, όλες τους στηρίζονται σε ενσωματωμένες κεραίες, καθώς και σε λογικά κυκλώματα και μονάδες μνήμης. Οι παθητικές ετικέτες τροφοδοτούνται από τη συσκευή ανάγνωσης, μπορούν δε να αναγνωσθούν από απόσταση περίπου 30 εκατοστομέτρων. Οι ενεργητικές ετικέτες φέρουν ενσωματωμένες μπαταρίες και μπορούν να αναγνωσθούν από απόσταση έως και 100 μέτρων. Όλοι οι τύποι ετικετών έχουν προκαθορισμένες λειτουργίες, οι οποίες αποτρέπουν τις συγκρούσεις ―διενέξεις που προκύπτουν όταν αρκετές ετικέτες αποκρίνονται ταυτοχρόνως σε ένα ερώτημα.

Η αξιοποίηση των πρωτοκόλλων που αποτρέπουν τις συγκρούσεις αποτέλεσε τη βάση της πρώτης προσπάθειας προστασίας του απορρήτου στα συστήματα ΡΣΑ. Η λύση περιλάμβανε την παραγωγή και ανάπτυξη ετικετών οι οποίες θα αποκρίνονταν σε κάθε ερώτημα μιας συσκευής ανάγνωσης, καθιστώντας αδύνατο τον προσδιορισμό από αυτήν όλων των ετικετών που βρίσκονται στην άμεση γειτονιά της.

Η Rieback θεώρησε την ιδέα εξαιρετική, όμως επισήμανε και τις ατέλειες. Ένα από τα προβλήματα, όπως λέει, είναι ότι οι εν λόγω ετικέτες δεν έφεραν πηγή ενέργειας και, ως εκ τούτου, δεν μπορούσαν να αποκριθούν σε μια συσκευή ανάγνωσης εάν δεν ήταν κατάλληλα προσανατολισμένες. Επιπλέον, κάθε ετικέτα, εξαιτίας της μικρής της μνήμης, δεν θα μπορούσε να αποθηκεύσει τις προτιμήσεις του καταναλωτή σχετικά με το πότε και σε ποιον να επιτρέπει την πρόσβαση στις ετικέτες του. Ακόμα, εάν οι εν λόγω πολιτικές εφαρμοστούν σε μια ευρέως χρησιμοποιούμενη ετικέτα, η εύρεση και ενημέρωση όλων αυτών των τσιπ θα συνιστούσε δύσκολο έργο.

Η Rieback διατείνεται ότι μια συσκευή τροφοδοτούμενη από μπαταρία δεν θα χαρακτηριζόταν από τους παραπάνω περιορισμούς, και θα μπορούσε να σαρώσει και να ελέγξει κοντινές ετικέτες καθώς και να διαχειριστεί πρωτόκολλα ασφαλείας. Τα τελευταία 2 χρόνια, η Rieback και οι συνάδελφοί της αναπτύσσουν μια τέτοια «αντιετικέτα» ―μέχρι στιγμής μελετούν την τρίτη εκδοχή της. Ευελπιστούν δε να παραγάγουν αρκετές αντιετικέτες ώστε να προμηθεύσουν και άλλες ερευνητικές ομάδες και εταιρείες, γεγονός το οποίο ενδεχομένως να βελτιώσει και να εμπορευματοποιήσει την ιδέα. Η ομάδα επίσης σκοπεύει να κυκλοφορήσει το υλισμικό και το λογισμικό με άδεια ανοικτής πηγής, έτσι ώστε ο καθένας να μπορεί ελεύθερα να τα τροποποιεί ή να προσθέτει ό,τι επιθυμεί σε αυτά.

«Ο τελικός στόχος είναι να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε μια έκδοση η οποία θα συμπεριλάβει όλα τα παραπάνω σε ένα τσιπ», δηλώνει η Rieback. Με αυτήν, όπως τονίζει, θα έχουμε όλες τις λειτουργίες ολοκληρωμένες σε έναν προσωπικό ψηφιακό βοηθό (PDA) ή σε ένα κινητό τηλέφωνο, έτσι ώστε η έξοδος να μπορεί να εμφανίζεται σε μια φορητή οθόνη ―και το απόρρητο να «κρύβεται» στην παλάμη του χεριού.