Η θεωρία χορδών αποτελεί τον κύριο υποψήφιο για μια θεμελιώδη θεωρία της Φύσης, όμως στερείται οριστικών πειραματικών ελέγχων. Ο κοσμικός πληθωρισμός αποτελεί την επικρατέστερη περιγραφή των πρώτων στιγμών του Σύμπαντος, όμως στερείται εξήγησης με όρους θεμελιώδους φυσικής. Είναι δυνατόν η θεωρία χορδών και η θεωρία του πληθωρισμού να αποτελούν η μία τη λύση στο πρόβλημα της άλλης;
Καθώς τα παράλληλα σύμπαντα που θέτει αξιωματικά η θεωρία χορδών συγκρούονται μεταξύ τους ή καθώς οι επιπλέον διαστάσεις του χώρου αναδιαμορφώνονται, ο χώρος στο Σύμπαν μας ίσως ωθείται προς μια επιταχυνόμενη διαστολή.
Η θεωρία χορδών κάνει προβλέψεις για κοσμολογικές παρατηρήσεις, οι οποίες θα ελεγχθούν μέσω τηλεσκοπίων κατά τα επόμενα χρόνια.
