Η Σελήνη, ένας φωτεινός δίσκος στον μελανωπό ουρανό, εμφανίζεται ξαφνικά πάνω από τον πλατύ «μηνίσκο» του γήινου ορίζοντα. Οι τέσσερεις αστροναύτες του πληρώματος του εξερευνητικού οχήματος Orion, για μία ακόμη φορά αφότου το διαστημικό όχημά τους τέθηκε σε τροχιά, 300 περίπου χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια του μητρικού πλανήτη μας, γίνονται μάρτυρες μιας θεαματικής σεληνιακής ανατολής.
Όμως τώρα, με μια συγχρονισμένη πυραυλική ώση, ο πιλότος είναι έτοιμος να επιταχύνει το όχημά τους προς τον μακρινό στόχο τους που βρίσκεται μπροστά. «Σε 10 δευτερόλεπτα, θέση σε ταχύτητα διαφυγής...» ακούγεται η φωνή από τα ακουστικά. «Πέντε, τέσσερα, τρία, δύο, ένα... πυροδότηση...». Πυρόλευκες φλόγες ξεπετάγονται από το ακροφύσιο ενός πυραύλου, και ολόκληρο το σκάφος —ένα συγκρότημα από λειτουργικά τμήματα— δονείται καθώς το πλήρωμα ξεκινά το ταξίδι προς τον πλησιέστερο ουράνιο γείτονα, έναν μυστήριο ακόμη τόπο τον οποίο οι άνθρωποι δεν έχουν επισκεφθεί για σχεδόν μισό αιώνα.
Βρισκόμαστε στο έτος 2020, και οι αστροναύτες τής ΝΑSA επιστρέφουν στη Σελήνη. Αυτή τη φορά, ωστόσο, ο στόχος δεν είναι απλώς να πάνε και να γυρίσουν αλλά να εγκαταστήσουν ένα «προκεχωρημένο φυλάκιο» το οποίο θα χρησιμοποιεί η νέα γενιά διαστημικών εξερευνητών...
