Όποτε υπερασπίζονται τις εστίες τους, τα μυρμήγκια της Σαχάρας γίνονται έξω φρενών· καθώς φαίνεται, και μάλιστα αντίθετα από άλλα ζώα με το ένστικτο της ιδιοκτησίας-κυριότητας μιας περιοχής, επιδεικνύουν τέτοια συμπεριφορά επειδή έτσι τους ορίζει το σύστημα πλοήγησης που χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους. Όταν βρίσκονται κοντά στην εστία τους, τα μέλη του είδους Cataglyphis fortis προβαίνουν σε απειλές, τσιμπήματα και δηλητηριώδεις όξινους ψεκασμούς εναντίον των ξένων. Οι επιθέσεις τους, εντούτοις, εξασθενούν σιγά σιγά όταν βρίσκονται μόλις λίγα μέτρα από τη φωλιά τους.
Οι Markus Knaden και Rüdiger Wehner, του Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, κατ’ αρχάς εκπαίδευσαν μυρμήγκια να αναζητούν την τροφή τους σε τροφοδοτικά πεδία που απείχαν 20 μέτρα βόρεια από τη φωλιά τους, και στη συνέχεια τα απήγαν τη στιγμή που έφταναν σε αυτά. Με την απελευθέρωσή τους σε κάποια περιοχή χιλιόμετρα μακριά, τα μυρμήγκια αμέσως και με ταχύτητα κάλυπταν μια απόσταση 20 μέτρων κατ’ ευθείαν προς νότο, εκεί όπου θα βρίσκονταν οι εστίες τους.
Μυρμήγκια που ολοκλήρωναν αυτή την εξόρμηση επιστροφής στην «εστία», αποδείχθηκαν με υπερτριπλάσιες πιθανότητες πιο εριστικά να ξεκινήσουν καβγάδες απ’ ό,τι τα μυρμήγκια που διακόπτονταν στα 5 μέτρα αυτής της επιστροφής. Οι ερευνητές εικάζουν ότι κάποιο εγγενές σύστημα πλοήγησης υπολογίζει την απόσταση και ελέγχει την προαίρεση των μυρμηγκιών για μάχη.
